W bieżącym roku szkolnym uczniowie naszej szkoły ponownie brali udział w Wojewódzkim Konkursie literacko-plastycznym „JAN PAWEŁ II – MÓJ AUTORYTET” organizowanym przez Szkołę Podstawową im. Heleny Marusarzówny w Zębie.
Najważniejszym celem konkursu jest propagowanie wartości chrześcijańskich w procesie wychowania i kształcenia, ale także prezentowanie dzieciom i młodzieży postaci papieża Jana Pawła II jako najwyższego autorytetu moralnego współczesnego świata. Niezwykle istotne jest również eksponowanie związków Papieża z Małopolską, a szczególnie z Podhalem i Tatrami, a także kształtowanie i rozwijanie u uczniów uzdolnień plastycznych oraz literackich.
W XVIII edycji Wojewódzkiego Konkursu „Jan Paweł II – Mój autorytet” wzięli udział następujący uczniowie naszej szkoły:
- w konkursie literackim: Anna Nawara, Magdalena Nawara, Magdalena Żądło z kl. V oraz Michał Nawara i Wojciech Łojas z kl. IV
- w konkursie plastycznym:
Marcin Mucha, Mateusz Niedośpiał, Ewelina Majkowska kl. I,
Ewa Batko, Zofia Brania, Joanna Nawara, Agnieszka Niedośpiał kl. II
Nikola Dawiec, Tomasz Majkowski kl. III
Wojciech Łojas kl. IV
Magdalena Żądło, Zuzanna Majkowska, Patryk Nawara kl. V
Amelia Nawara, Daniel Filipiak kl VI
Aleksandra Filipiak kl VIII
W piątek tj. 17 maja br. w Szkole Podstawowej w Zębie odbyła się uroczysta gala wręczenia dyplomów, nagród i podziękowań dla opiekunów, w której wziął udział uczeń naszej szkoły – Wojciech Łojas z kl. IV – wyróżniony w konkursie literackim.
Wojtkowi serdecznie GRATULUJEMY i życzymy niegasnącego zapału i dalszych sukcesów.
Poniżej publikujemy nagrodzoną pracę.
JAN PAWEŁ II PRZYCIĄGAŁ DO SIEBIE LUDZI – NA CZYM POLEGAŁ JEGO „ MAGNETYZM”?
Jan Paweł II przez swój pontyfikat i liczne podróże otworzył nowy rozdział w historii kościoła. Sprawując urząd w Watykanie jako głowa kościoła nie stronił od ludzi, lecz wręcz przeciwnie przyciągał ich do siebie jak magnez. Był i nadal jest autorytetem dla wielu ludzi, budził zaufanie i miał wpływ na zachowanie i myślenie innych. Swoją nauką i głoszonymi homiliami podczas pielgrzymek gromadził wokół siebie miliony ludzi.
Był osobą, która swym zachowaniem, słowami i wiarą dawała przykład do naśladowania.
W 1991r. Jan Paweł II spotkał się na Jasnej Górze z ponad milionową grupą młodzieży z całego świata podczas 6 Światowych Dni Młodzieży, natomiast w Rzymie w 2000r. z Janem Pawłem II modliło się ponad 2 miliony młodych ludzi. Innym przykładem spotkania Jana Pawła II z ludźmi był Gdańsk. To właśnie tam w Gdańsku w Bazylice Mariackiej Papież spotkał się z chorymi na wózkach inwalidzkich oraz na szpitalnych łóżkach, papież podchodził do każdego chorego i rozmawiał z nim. Był to człowiek wrażliwy na cierpienie i problem ludzi ubogich.Chciał przebywać i rozmawiać z nimi. Kochał on wszystkich ludzi na całym świecie jednakowo. Gdzie się pojawiał tam pojawiało się mnóstwo ludzi wokół niego. To podczas pierwszej pielgrzymki do Polski narodził się zwyczaj spotkań papieża z młodzieżą pod oknem na Franciszkańskiej. Tam rozmawiał, żartował i śpiewał wspólnie ze zgromadzonymi ludźmi.
Jan Paweł II jako ksiądz, a następnie biskup zdobywał sympatię młodych, gdyż zabierał ich na różne wycieczki w góry, na spływy kajakowe, grał z nimi w piłkę. Karol Wojtyła na każdą wycieczkę zabierał ze sobą „ turystyczny sprzęt liturgiczny ” czyli relikwiarz, mały mosiężny krzyż, pudełeczka na hostię i komunikanty oraz dwie plastikowe ampułki na wino i wodę.
Już po wyborze na Jana Pawła II na Papieża ludzie mówili, że przesiadł się z kajaka na Łódź Piotrową.
Jan Paweł II nazywany był papieżem maryjnym ponieważ całe jego życie było związane z Maryją. Podczas swoich pielgrzymek wielokrotnie odwiedzał miejsca związane z jej kultem.
To właśnie jej zawdzięczał, życie mówiąc, że kule, które miały go trafić prowadziła Matka Boża i kula ta została ofiarowana w podziękowaniu. Znajduje się w koronie Matki Boskiej Fatimskiej.
Papież Polak miał wielkie serce napełnione miłością, był odporny na trudy życia i nawet po zamachu na swoje życie nie zamyka się w sobie, lecz nadal jeszcze ze zdwojona siłą wychodzi do ludzi. Nie zaprzestaje swoich pielgrzymek i modląc się za swojego mordercę przebacza mu.
Jan Paweł II był człowiekiem bardzo tolerancyjnym wobec wszystkich narodowości oraz ludzi innej wiary i poglądów. Głównym celem papieskiej misji było rozpowszechnianie i utrzymanie pokoju na świecie. Zawsze podkreślał, znaczenie dialogu międzyreligijnego, pokoju mówiąc,
że jeśli wyznawcy wszystkich religii świata będą ze sobą rozmawiać, a nie prowadzić wojny i jeśli będą wspólnie działać na rzecz pokoju wtedy będzie możliwa poprawa sytuacji na świecie .
Jan Paweł II wielokrotnie spotykał się w różnych miejscach z przedstawicielami religii świata i miał dla nich wielki szacunek . Był to człowiek ogromnie wykształcony, gdyż posługiwał się wieloma językami i zawsze starał się w miejsce do którego jechał mówić w ich języku, kiedy udawał się do jakiegoś kraju starannie przygotowywał się do wizyty, chcąc dowiedzieć się
o danym kraju, jego mieszkańcach ich problemach i zwyczajach . Wędrowanie po całym świecie było dla niego sposobem na spotkanie z drugim człowiekiem . Tym sposobem pragnął dotrzeć do każdego człowieka, chciał być blisko wszystkich ludzi, oraz chciał zbliżyć świat do Boga, którego tak bardzo ukochał i oddał mu całe swe życie.
Celem każdej pielgrzymki, i każdego spotkania z ludźmi była wspólna modlitwa o pokój, o Boże Miłosierdzie. Papież jako człowiek potrafił dotrzeć do każdego człowieka, swoją postawą, wiarą, a przede wszystkim miłością do drugiego człowieka. Emanowała z niego dobroć i szacunek do każdego, nie wyróżniał nikogo, wszyscy byli dla niego równi. I właśnie tą postawą i swoją osobowością przyciągał do siebie każdego.
Jego słowo głoszone przez cały pontyfikat trafiało i zostało w sercu każdego człowieka po dziś dzień, nie były to słowa rzucane na wiatr. I nawet teraz po jego śmierci, ludzie na całym świecie jednoczą się na modlitwie.
Uważam, że Jan Paweł II na zawsze pozostanie w sercach i pamięci wielu ludzi na całym świecie.
